مثلث نوردهی در عکاسی چیست؟
مثلث نوردهی در عکاسی اصطلاحی است که برای توصیف سه کنترلی است که یک عکاس برای کنترل نوردهی تصویر خود دارد کاربرد دارد. همانطور که از نامش پیداست، مثلث نوردهی دارای سه ضلع است: سرعت شاتر، دیافراگم و ISO. این سه ضلع در دوربین و لنز همه با هم کار می کنند تا میزان نوری که به سطح حساس دوربین می رسد را تنظیم کنند.
تغییر هر یک از این سه متغیر مستلزم تغییر حداقل یکی از متغیرهای دیگر است. به همین دلیل داشتن دانش کافی در مورد این مثلث برای بهبود تکنیک و کادربندی شما بسیار مهم است.
بررسی سه ضلع مثلث نوردهی در عکاسی
سرعت شاتر در مثلث نوردهی
سرعت شاتر مقدار زمانی است که نور اجازه می دهد تا به سنسور برسد و بر حسب ثانیه اندازه گیری می شود. سرعت شاتر ساده ترین ضلع مثلث نوری است.
برای دو برابر شدن نور، باید زمان نوردهی را دو برابر کنیم. به عنوان مثال، با تغییر سرعت شاتر از 1⁄60 ثانیه به 1⁄30 ثانیه، یک توقف نوری اضافه کردیم زیرا شاتر دو بار باز می ماند.
دیافراگم در مثلث نوردهی
دهانه قابل تنظیمی که به نور اجازه عبور از لنز را می دهد دیافراگم نامیده می شود. عدد دیافراگم یا f-stop نحوه تغییر اندازه دیافراگم دوربین است. هر چه این عدد به 1 نزدیکتر باشد، نور بیشتری از لنز عبور می کند و به سنسور می رسد. این عدد یک ویژگی بسیار تعیین کننده در قیمت لنز است و مانند فاصله کانونی در نام لنز ذکر شده است.
در مورد باز شدن دیافراگم نیز باید گفت که این باز شدن به قیمت محو شدن پس زمینه و کاهش ناحیه ای که با وضوح کامل در عکس ثبت می شود انجام می شود، هرچند در بسیاری از موارد این تار شدن پس زمینه ایده آل است، اما در برخی موارد سبک های عکاسی مانند عکاسی طبیعتاً ما به عمق میدان نیاز داریم که عریض باشد و دقیقاً به همین دلیل است که لنزهایی با اعداد دیافراگم بزرگ مانند 22f/ نیز در اختیار ما قرار می دهند.
برای مشاهده عکاسی تبلیغاتی در اصفهان، روی دکمه زیر کلیک کنید :)nv
ایزو در مثلث نوردهی در عکاسی
در حالی که به هر سه عنصر مثلث نوردهی اهمیت یکسانی داده می شود و باید متعادل باشند، هدف ISO با سرعت شاتر و دیافراگم متفاوت است. دو متغیر اول ابزار خلاقانه محسوب می شوند و تأثیر مستقیمی بر زیبایی شناسی تصویر دارند. اما استفاده از ISO دوربین در واقع تعادل دو تنظیمات دیگر را برای رسیدن به نوردهی مناسب ایجاد می کند.
اصولاً وقتی مقادیر مورد نیاز در سرعت شاتر و دیافراگم برای نوردهی خوب کافی نیست، باید از ISO برای رسیدن به نوردهی مورد نظر استفاده کنید. به عنوان مثال، موقعیتی را در نظر بگیرید که در آن به سرعت شاتر بالا و عمق میدان زیاد نیاز دارید که هر دو باعث کاهش نوردهی می شوند. در این شرایط تنها راه رسیدن به نوردهی مناسب استفاده از ایزو بالاتر است.
در بسیاری از موارد، مانند عکاسی از آسمان شب، باید حساسیت سنسور به نور یا همان ISO را افزایش دهید تا بتوانید نور ضعیف ستارگان را ثبت کنید. نقطه ضعف افزایش ISO این است که تصاویری با نویز بیشتر و جزئیات کمتر ایجاد می کند. به همین دلیل، توصیه می شود برای بهترین نتیجه، از اعداد ISO پایین استفاده کنید.
برقرار کردن تعادل در مثلث نوردهی در عکاسی
قانون اصلی مثلث نوردهی در عکاسی ایجاد تعادل است. وقتی سه ضلع مثلث به درستی انتخاب شوند، مقدار نوردهی مناسب (EV) را خواهید داشت که معمولاً نزدیک به صفر است. مطابق با این قانون، هر زمان که یک ضلع مثلث را تنظیم می کنید، همیشه باید با تنظیم یک یا دو ضلع دیگر آن را متعادل کنید، زیرا این هدف نهایی مثلث نوردهی است.
بیشتر بدانید مقاله مثلث نوردهی در عکاسی چیست؟ : قیمت عکاسی صنعتی در اصفهان
برای مثال، اگر مثلث نوردهی متعادل باشد و مقدار نوردهی (EV) صفر باشد، و می خواهید برای حفظ تعادل، دیافراگم را دو استاپ افزایش دهید تا مقدار نوردهی (EV) صفر بماند، باید مقدار نوردهی را کاهش دهید. برای به دست آوردن تعادل، می توانید از استاپ ISO و یک استاپ سرعت شاتر یا دو استاپ ISO یا دو استاپ سرعت شاتر استفاده کنید.
یک مثال: فرض کنید مثلث نوردهی خود را روی تنظیمات زیر قرار می دهیم زیرا نوردهی صحیح را برای یک صحنه خاص ارائه می دهد.
- سرعت شاتر: 1/2000
- اندازه دیافراگم : f/8
- ایزو: 200
با این حال، ما از تصویر نهایی راضی نیستیم زیرا سوژه ما یک ماشین در حال حرکت است و با سرعت شاتر پایین، سوژه تار می شود. برای حل این مشکل باید سرعت شاتر را از 1/2000 به 1/4000 برسانیم (یعنی کاهش 1 توقف سرعت شاتر است).
اما، اگر بقیه مثلث نوردهی را جبران نکنیم، مقدار نوردهی ما تغییر می کند و تصویر دیگر به درستی نوردهی نمی شود. بنابراین برای جبران، یا باید اندازه دیافراگم را یک استاپ افزایش دهیم (از 8f/ به 5.6f/) یا ISO را از 200 به 400 (یک استاپ) افزایش دهیم.
ساده است: اگر با استفاده از سرعت شاتر بیشتر، نور کمتری دریافت می کنیم، باید از دیافراگم بازتر استفاده کنیم یا ISO را افزایش دهیم تا مثلث نوردهی را جبران کنیم و به تعادل برگردیم. هیچ قانونی در مورد اینکه کدام تنظیم را باید ابتدا در مثلث نوردهی تنظیم کنید یا از کدام ضلع مثلث برای جبران استفاده کنید وجود ندارد. همه چیز به نور صحنه و سوژه ای که می خواهید عکاسی کنید بستگی دارد. اما همیشه یک چیز را به خاطر داشته باشید، افزایش ISO برابر با افزایش نویز تصویر است.
بیشتر بخوانید مقاله مثلث نوردهی در عکاسی چیست؟ : عکاسی صنعتی در اصفهان
دو ابزار برای تاز کارها
دو راه اصلی برای یافتن نوردهی مناسب برای یک صحنه وجود دارد: نورسنج و هیستوگرام دوربین. نورسنج یک وسیله جانبی عکاسی است که به عکاسان اجازه می دهد نور را اندازه گیری کنند و تنظیمات نوردهی صحیح را بر اساس ترجیحات خود پیدا کنند. به عنوان مثال، می توانید ISO و سرعت شاتر خود را از قبل انتخاب کنید و از آن برای اندازه گیری دیافراگم مناسب استفاده کنید. در مقابل، هیستوگرام در دوربین شما تعبیه شده است، اما ممکن است کمی آزمون و خطا طول بکشد. به سادگی یک منحنی متعادل را هدف قرار دهید که در تمام طول مسیر بدون قطع شدن در هیچ نقطه ای کشیده شود.
مهمترین چیز در مورد نوردهی این است که درک کنید که همیشه باید سه متغیر مثلث نوردهی را متعادل کنید. اگر یکی از تنظیمات را تغییر دهید، باید نور اضافی یا از دست رفته را با کاهش یا افزایش یک (یا هر دو) از تنظیمات دیگر جبران کنید.
بیشتر بخوانید مقاله مثلث نوردهی در عکاسی چیست؟ : تعرفه عکاسی صنعتی
